مدیریت زمان یا مدیریت زمان به عنوان سیستمی کارا و مؤثر برای کنترل و استفاده ی زمان تعریف می شود. در واقع اگر بدانیم برای انجام فعالیت های رسمی و غیر رسمی، اداری و غیر اداری، زمان محدودی در اختیار ما قرار می گیرد و یا خود آن را تعیین می کنیم، بیشترین تمرکز خود را بر چگونگی استفاده ی بهینه از زمان صرف خواهیم نمود تا هم زمان مورد نظر، هدر نرفته و هم بتوان برای نیل به اهداف از آن بهره مند شد. در این خصوص لازم است به یک سیستم مناسب و مؤثر دراستفاده از مدیریت زمان بیاندیشیم.
مدیریت زمان به مدیران امکان می دهد تا از زمان بهتر استفاده کنند و از اتلاف انرژی در سازمان جلوگیری به عمل آورند. برای تحقق این امر، شناخت صحیح روش های کاربردی آن بسیار اهمیت دارد.

اما بد نیست با اصول چهار گانه مدیریت زمان اشنا شویم برای صرفه جویی در وقت، نیرو و انرژی خود، بهبود بازدهی و کاهش فشارهای روحی قبل از انجام هر کار چهار سئوال (اصل) ذیل را مطرح کنید :

اصل اول: آیا لازم است این کار حتماً انجام شود؟ و آیا این فعالیت قابل حذف است؟

اصل دوم: آیا من ملزم به انجام دادن آن هستم؟و  آیا این فعالیت قابل تفویض است؟

اصل سوم: آیا می توانم این کار به تعویق بیندازم؟و آیا فعالیت را می توان به فرصت دیگری موکول کرد؟

اصل چهارم: آیا من باید مستقیماً این کار را انجام دهیم؟